Op de website van het Living Village festival kijken twee stagiairs bij Pakhuis de Zwijger dwars door het instagramfilter en vermoeden hier een goudmijn aan circulaire initiatieven aan te treffen. Het festival heeft een speciaal Future Lab terrein waar nieuwe technologieën, uitvindingen en experimenten worden getoond en een ruim aanbod aan workshops en lezingen over Off-grid en duurzaam leven. Daar kunnen de twee Amsterdammers nog veel van leren.

Vanaf station Dalfsen brengt Daniël ze in een busje voor 2 euro naar het festival.

“Het is een droom die uitkomt, op weg met een bus vol hippies.”

Eenmaal aangekomen op het festival, kunnen we de types die er rondlopen slecht duiden. Mensen hebben een hevige nieuwsgierigheid naar het circulaire leven, en het contact met ‘moeder natuur’ die hier ‘zij’ heet. De douche is onvindbaar en we vragen ons af of we wel moeten douchen. We zullen toch direct weer naar wierook, haardvuur en nat gras ruiken.

Extatic Dance

We volgen een Haka Dansworkshop in een prachtige tent waar iedereen gevraagd wordt te roepen wat verdreven moet worden uit ons leven: hate, war, racism en rules. Regels zijn op het festival uit den boze, behalve dat je wel je schoenen uit MOET doen.

Workshoptent

Maar nu even zonder ongein. Eerlijk gezegd voelen we ons een beetje ongemakkelijk. We kunnen slecht levelen met onze medemens die dezelfde waarden deelt. We houden wel van de circulariteit en aandacht voor de aarde. We houden niet zo van glitters, dreadlocks, gescheurde panty’s en indianentooien.

Desondanks, kunnen we de festivalgangers toch moeilijk afdoen als hippies. Ons platform houdt zich met hetzelfde idealisme bezig, al is het op een meer algemene toon.

Een brug tussen onze comfortzone en die van The Living Village is Kerstin. Kerstin woont in Almere en heeft haar verwaarloosde achtertuin omgetoverd tot klein ecosysteem waar zelfs nieuwe vogels en insecten op afkomen. Tijdens de workshop Urban Permaculture laat ze aan de hand van haar zelfnagebouwde tuin zien hoe ze de balansen tussen alles wat leeft steeds opnieuw uitvindt.

“We nemen zoveel van haar weg, we moeten ook wat teruggeven.”

Verder leert men in het Future-Lab meer het leven mét de aarde in plaats van het leven erbovenop. Net zoals in de (model)tuin van Kerstin, maar ook bij de stand over de solarstoomoven waarbij het koken van havermout zo’n drie uur zal duren. Duurzaam leven duurt langer. Omdat het langer duurt gaan we ook niet zomaar heel veel consumeren. In de hoek van het veld treffen we een Biolite Campstove aan. Die kookt alleen kleine porties eten op een schone manier. Met deze brander bereid je de maaltijd met niets dan de takjes die je om je heen verzamelt. Door hitte van het vuur om te zetten in bruikbare elektriciteit kun je met deze brander ook een telefoon, verlichting of andere gadgets opladen terwijl je kookt.

Workshop Bierproeven van Gulpener

Mensen eten en drinken uit zelf meegenomen servies om plastic te besparen en overal op het festival staan bakken waar je afval gescheiden terecht kan. Afval krijgt hier een nieuwe functie: van bierbostel van het geserveerde bier dat opnieuw gebruikt wordt voor het bakken van brood tot lege bierblikjes die werden omgetoverd tot asbakken. Ons Poep en plas wordt opnieuw gebruikt om landbouwgrond te bemesten en de urinoirs zijn aangesloten op hooibalen.

Ecotoiletten

The Living Village wordt vrijwel geheel draaiende gehouden door vrijwilligers. In ruil voor een paar uurtjes per dag meehelpen, mogen zij gratis naar het festival en worden ze tweemaal per dag voorzien van een veganistische maaltijd. Hoewel de vrijwilligers één taakje krijgen toegewezen, springen ze overal bij waar nodig. Er heerst een vanzelfsprekendheid dat ieder een steentje bijdraagt en hulp aanbiedt zonder dat iemand daar per se naar hoeft te vragen.

Vrijwilligers aan het werk

De mensen achter Stichting Het Levende Dorp hopen het eerste dorp ter wereld, waarbij de huizen gebouwd zijn van levende bomen, op te bouwen. Het levend bouwen combineert het verticaal tuinieren met  arborsculpture en treeshaping. Door deze bloembakken bouw toe te passen, zijn de huizen direct bewoonbaar. Uit de opbrengsten van het festival zou deze droom gerealiseerd kunnen worden.

Model van Het Levende Dorp

Dat heel Amsterdam in bomen gaat wonen, lijkt me vrij sterk. Toch zijn er lessen die we onze mede-stedelingen mee kunnen geven. Het leven in een grote stad is vaak snel, gehaast en individueel. De erkenning van een gedeelde verantwoordelijkheid voor onze leefomgeving is nog ver te zoeken. Wij zouden moeten leren bewuster te handelen. Hoe vaak is het nou écht nodig om op je smartphone te kijken? Kost het daadwerkelijk veel meer moeite je afval niet zomaar om je heen te gooien, maar (gescheiden) in de prullenbak te doen? Het zijn ook de kleine dingen die een groot verschil kunnen maken.

Duurzaam leven kost tijd. Als de tijd niet genomen wordt, dan zien we het belang van circulariteit ook niet. Aan duurzaam leven kleeft ook een zweverig sfeertje wat het belang ervan soms ondermijnt. Dat soort mijnen moet je onschadelijke maken met mildheid. Vergeet niet dat er voor de oplossing vaak veel chaos en ruis was. Zonder die ruis was er geen ruimte om tot gezamenlijke oplossingen te komen.

Zitplaatsen

*Dit artikel is geschreven in samenwerking met Nina van Uum.