‘Shelter’ van Henk Wildschut gaat de beeldclichés voorbij
Van maandag 14 tot en met vrijdag 18 maart 2016 staat de volledige programmering bij Pakhuis de Zwijger in het teken van de #Vluchtroute. Op Nieuw Nederland publiceren we in het kader van deze week artikelen over vertrekken, onderweg zijn en aankomen.
De vluchtelingencrisis in Europa behoeft geen verdere introductie. Het onderwerp komt overal terug, zo ook deze week in Pakhuis de Zwijger. Programma’s, films en bijeenkomsten over vertrekken, onderweg zijn en aankomen. Ook de nieuwe editie van Fotokroniek staat in het teken van het vluchtelingenvraagstuk. Tijdens deze avond komt, naast Eddy van Wessel, Henk Wildschut vertellen over zijn werkzaamheden. Hij zal ons bijpraten over zijn project ‘Shelter’ waarvoor hij sinds 2005 de ‘Jungle’ van Calais fotografeerde.
Henk Wildschut is Nederlands fotograaf wiens werk al vele malen tentoongesteld werd in onder andere Amsterdam, Londen, Rome, Shanghai en Lagos. Hij werkt veel in opdracht van diverse tijdschriften, ontwerp- en communicatiebureaus, maar ook aan zelf geïnitieerde lange termijn projecten. Wildschut hoopt met zijn werk de ontwikkeling of hopeloosheid van een onderwerp bloot te leggen. Het verloop van tijd dat zichtbaar wordt in zijn projecten maken ze van grotere waarde, zo is zijn mening.
Zo was dit ook het geval bij Shelter, het project waaraan hij in 2005 begon. Jarenlang documenteerde Wildschut de situatie rondom vluchtelingen in Calais en in 2010 resulteerde dit in het boek ‘Shelter’ en de film ‘4.57 Minutes Back Home’.
Er het beste van maken
Dicht bij de haven van Calais bevindt zich een terrein van een paar honderd vierkante meter dat door vluchtelingen wordt bewoond. Van dit terrein hebben zij een tijdelijk kamp gemaakt wat ook wel bekend staat als de ‘jungle’. Wachtend op een goed moment om Engeland binnen te gaan brengen de bewoners hier hun tijd door. Enkele duizenden zijn hiervoor naar dit kamp gekomen uit landen als Irak, Pakistan, Syrië, Eritrea, Soedan of Somalië en samen maken ze hier het beste van.
Volgens Wildschut was de ondernemingszin de kracht van dit kamp: “Er is hier echt geld verdiend. Op een gegeven moment waren hier twaalf bakkers, die 800 broden per dag bakten. Dat leverde 400 euro op.” Het kamp had verder een bibliotheek, diverse restaurantjes en zelfs een bioscoop.
Serie zonder beeldclichés
Henk Wildschut gebruikt de wijze waarop primaire levensbehoeften vorm krijgen in Calais als leidraad voor zijn serie. Shelter werd voor hem het symbool van de ellendige situatie in Calais, maar ook in andere plaatsen waar vluchtelingen samenkomen. De manier waarop hij de verblijfplaatsen van bewoners in beeld bracht nodigt ons uit om met hen mee te voelen en ons voorstellingsvermogen te vergroten. Wildschut doet dit op een manier waarbij hij zich continu afvraagt hoe hij een humanitair probleem kan verbeelden zonder daarbij in beeldclichés te vervallen.
Of dit gelukt is kan je zelf beoordelen bij de avond Fotokroniek in Pakhuis de Zwijger. Hier komt Wildschut samen met Eddy van Wessel vertellen over hun werk. Daarnaast is het werk van Henk Wildschut te bewonderen aan The Wall, een project van Europe by People waar maandelijks een wisselende expositie te zien is aan de vergadermuur. Shelter zal hier te zien zijn tussen 18 maart en 17 april.