Dit stuk van Jeroen Kleijne verscheen eerder op Ilovenoord

Met een spetterend feest hebben Anne-Karin, Lisa en Eva afgelopen zaterdag afscheid genomen van café ’t Sluisje en het bijbehorende pand, dat 113 jaar lang in handen was de familie De Ruijter. Wat velen voor onmogelijk hielden, is gelukt: buurtbewoners hebben het zeventiende-eeuwse pand en de kroeg zelf gekocht, voor zo’n twee miljoen euro. Ruim tachtig bewoners hebben een of twee aandelen van tienduizend euro aangeschaft; de rest van het geld komt van de bank. Samen hebben ze een coöperatie opgericht en die is voortaan verantwoordelijk voor de verhuur van het woonhuis, de kantoren én de kroeg. Met deze aankoop van het pand is het voortbestaan van café ’t Sluisje verzekerd en daar was het de betrokken buurtbewoners vooral om te doen.

Natuurlijk werden er de afgelopen weken veel grappen gemaakt over het draaien van bardiensten door buurtbewoners. De coöperatie heeft na enig zoeken echter een pachter voor het café gevonden die op goedkeuring kan rekenen van een meerderheid van de leden. Maaike van Zomeren zwaait vanaf nu de scepter over café ’t Sluisje. Maaike heeft haar sporen in de horeca ruim verdiend en kent ’t Sluisje als buurtbewoner én oud-medewerker door en door. De verwachting is dat zij het café op dezelfde voet gaat voortzetten als Anne-Karin en haar dochters, hoewel ze ongetwijfeld haar eigen accenten zal leggen. Ook de huurders (onder wie ikzelf) van de kantoren boven de kroeg mogen gelukkig blijven genieten van het uitzicht over de Nieuwendammerhaven.

Na het grote afscheidsfeest is de kroeg even dicht voor een grote schoonmaak en een rustige overdracht, maar naar alle waarschijnlijkheid gaat ’t Sluisje op woensdag 5 april weer open. Ik verheug me er nu al op om volgende week tijdens mijn lunchpauze weer op het bankje in de zon te zitten, met een cappuccino en een stuk huisgemaakte appeltaart – of misschien wel met iets heel anders. Gaat Maaike nieuwe gordijnen ophangen? Andere koffie schenken? Biefstukken serveren? Dat merken we vanzelf. Ik ga ervan uit dat ook de leden van de coöperatie haar de vrijheid zullen gunnen om de kroeg op haar eigen manier te runnen; tachtig bazen lijkt me iets te veel van het goede. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt en wens haar nu alvast veel succes!